وضعیت فعالیت فیزیکی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تبریز

زمینه و هدف:فعالیت فیزیکی، یک رفتار مهم ارتقا دهندة سلامت و یکی از عوامل مهم در حفظ سلامتی و پیشگیری از   بیماری‌های غیرواگیر می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت فعالیت فیزیکی و عوامل موثر بر آن، بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در دانشجویان پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1393 انجام گرفته است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی بر روی 260 دانشجوی  پسر انجام گرفت. نحوه نمونه‌گیری از نوع تصادفی بود.  از پرسشنامه‌های فردی-اجتماعی، فعالیت فیزیکی IPAQ و پرسشنامه‌های طراحی شده بر مبنای مدل اعتقاد بهداشتی، شامل سازه‌های خودکارآمدی، موانع درک شده و منافع درک شده برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. از آزمون‌های پیرسون، تی‌مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: میانه (صدک 25 تا 75) نمره فعالیت فیزیکی 1331 (594 تا 5/4999) بود. 1/28 درصد دانشجویان فعالیت فیزیکی شدید، 5/48 درصد فعالیت فیزیکی متوسط و 5/23 درصد فعالیت فیزیکی ضعیف داشتند. بین سازه‌های منافع‌ درک شده، خودکارآمدی و موانع درک شدهو مشخصات فردی-اجتماعی  با نمره کل فعالیت فیزیکی ارتباط معنی‌دار آماری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: حدود یک‌چهارم از دانشجویان فعالیت فیزیکی ضعیف دارند، لذا باید منابع و تسهیلات انجام فعالیت فیزیکی منظم بویژه در محیط خوابگاه را برای دانشجویان فراهم نمود و با برنامه‌ریزی صحیح فواید ورزش را به اطلاع عموم بخصوص قشر جوان رساند تا از میزان بروز بیماری‌های غیرواگیر جلوگیری نمود. واژگان کلیدی:فعالیت فیزیکی، مدل اعتقاد بهداشتی، دانشجویان علوم پزشکی.